«Առաքելություն օգնության և զարգացման» մարդասիրական ՀԿ (նախկինում՝ «Երաշխիք» ՔՀԿ ՀԿ) Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների, օտարերկրյա պետությունների քաղաքացիների, քաղաքացիություն չունեցող անձանց հասարակական միավորում է, որն ունի ոչ առևտրային կազմակերպության կարգավիճակ:
Այն հիմնադրվել է 2003 թ-ին։ Կազմակերպությունը գործում է Հայաստանի Հանրապետության ողջ տարածքում և օտարերկրյա պետություններում։
Կազմակերպության նպատակն է իրականացնել շահերի պաշտպանություն և իրավապաշտպան գործունեություն, խթանել գենդերային հավասարությանը և բազմազանությանը, պայքարել խարանի, խտրականության և խոշտանգումների դեմ, աջակցել հասարակության առողջապահական, առողջության առաջնային պահպանության հիմնախնդիրների լուծմանը և առողջ ապրելակերպի ձևավորմանը, բնության և շրջակա միջավայրի հիմնախնդիրների լուծմանը, աջակցություն ցուցաբերել սոցիալապես անապահով ընտանիքներին և այլն։
Շուշան Խնկոյանը 2018 թվականին ավարտել է Գյումրու «Պրոգրես» համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։
2014 թվականից ներգրավված է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների գործունեության մեջ։
2018 թվականից մինչ օրս աշխատում է «Նոր Սերունդ» մարդասիրական և «Առաքելություն օգնության և զարգացման» մարդասիրական ՀԿ-ներում։ Հանդիսանում է մարդու իրավունքների, խտրականության, առողջության իրավունքի, փախստականների իրավունքների և այլ թեմաներով դասընթացավար։
2019 թվականի ապրիլ-հոկտեմբեր ամիսներին «Երաշխիք» քաղաքացիական հասարակության կենտրոն ՀԿ-ի (վերանվանվել է «Առաքելություն օգնության և զարգացման» մարդասիրական ՀԿ) կողմից որպես փորձագետ ընդգրկվել է ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական հիմնարկներում և մարմիններում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբում:
Ներկայումս Խմբի անդամ է։
Հանրային ռադիոյի կողմից հնչեցված «Ի՞նչ անել, եթե ՔԿՀ-ում խախտվում են ազատազրկվածների իրավունքները» հարցին Նարե Հովհաննիսյանը պատասխանել է, որ կարող են դիմել հասարակական դիտորդների խմբին։
«Ի՞նչ անել, եթե...». հարց ու պատասխան Նարե Հովհաննիսյանի հետ՝ Հանրային ռադիոյի եթերում
Արշակ Գասպարյանը քրեական արդարադատության ոլորտի փորձագետ է: Ունի քրեական արդարադատության, քրեակատարողական ոլորտի բարեփոխումների և անչափահասների արդարադատության ոլորտին առնչվող քաղաքականությունների և ռազմավարությունների մշակման բազմամյա փորձ: Բանտային և անչափահասների արդարադատության բարեփոխումների խորհրդատվություն է տրամադրել նաև Մոլդովայում, Մոնտենեգրոյում, Վրաստանում և Ուզբեկստանում։
Հանդիսանում է քրեակատարողական համակարգում 2001թ.-ից ներդրված հոգեբանական ծառայության հիմնադիրը, որը ղեկավարել է մինչև 2011թ.-ը: 2007-2010թթ.-ին նույնանուն աշխատանքներ է ծավալել նաև ՀՀ ռազամական ոստիկանության համակարգում՝ ղեկավարելով անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների վերականգնողական հատվածը ՌՈ մեկուսարաններում և կարգապահական գումարտակում:
Ա. Գասպարյանը մասնագիտությամբ հոգեբան է: Սովորել է Երևանի պետական համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետի բակալավրիատում, այնուհետև՝ մագիստատուրայում: 2007թ.-ին ավարտել է նույն ֆակուլտետի ասպիրանտուրան: 2002-2005թթ.-ին սովորել է Միջազգային նոր էկոլոգիա-քաղաքագիտական համալսարանի Իրավաբանության ֆակուլտետի մագիստրատուրայում՝ մասնագիտանալով քրեական իրավունքի ոլորտում: 2002թ.-ից առ այսօր մասնակցել է բազմաթիվ վերապատրաստումների և դասընթացների՝ հատկապես շտկողական հոգեբանության և հոգեբանական խորհրդատվության ոլորտներում:
2011թ-.ից մինչ օրս ղեկավարել է ՀՀ դատաիրավական, քրեական արդարադատության, բանտային բարեփոխումների և այլ ոլորտների ավելի քան երկու տասնյակ ծրագրեր ու նախաձեռնություններ (ԵԱՀԿ, USAID, ԵԽ, ԵՄ, UNICEF, UNFPA, PRI, Քաունթերփարթ ինթերնեյշնլ, «Փի-Էյչ» Ինտերնեյշնլ, Բաց հասարակության հիմնադրամ (OSI), Գերմանական միջազգային իրավական համագործակցության հիմնադրամ (IRZ) և այլ միջազգային կազմակերպությունների հետ համագործակցությամբ:
2011թ.-ից մինչ օրս «Սոցիալական արդարություն» ՀԿ-ի նախագահն է: 2021թ.-ին նույն կազմակերպության կողմից ներգրավվել է ՀՀ ԱՆ ՔԿՀ-ներում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբում՝ որպես անդամ:
Նարե Հովհաննիսյանը բանասիրական կրթությունը ստացել է Գորիսի, ապա՝ Երևանի պետական համալսարաններում։ 2019 թվականին ավարտել է Երևանի «Հյուսիսային համալսարանի» իրավաբանության ֆակուլտետի մագիստրատուրայի բաժինը:
2010 թվականին թղթակցել է «Առավոտ» օրաթերթրին և «Միհր» հայ-իրանական մշակութային հանդեսին։ 2013 թվականին որպես բաժնի համակարգող աշխատել է Երևանի Ավ․ Իսահակյանի անվան կենտրոնական գրադարանի «Բրիտանական կենտրոնում», իսկ 2014 թվականին որպես վարչական քարտուղար աշխատել է Հայաստանի ամերիկյան համալսարանի «Շարունակական կրթության» բաժնում:
Կանանց իրավունքների պաշտպանության և գենդերային հիմնախնդիրների շուրջ սկսել է աշխատել 2011 թվականին՝ որպես կամավոր ընդգրկվելով «Կանանց ռեսուրսային կենտրոն» և «Հասարակություն առանց բռնության» ՀԿ-ներում։ 2015-17 թվականներին համակարգել է «Նոր Սերունդ» Մարդասիրական ՀԿ-ի մարդու իրավունքների և շահերի պաշտպանության ծրագրերը՝ աշխատելով խոցելի խմբերի հիմնախնդիրների շուրջ։ 2017 թվականին հիմնադրել է «Իրավական նախաձեռնությունների կենտրոն» իրավապաշտպան հկ-ն:
2018 թվականից համակարգում է ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական հիմնարկներում և մարմիններում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբի հանրային կապեի և հաղորդակցության աշխատանքները: 2018 թվականից «Խտրականության դեմ պայքարի և հանուն հավասարության» կոալիցիայի անդամ է։
«Նոր Սերունդ» հկ-ի կողմից 2016 թվականին ընդգրկվել է ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական հիմնարկներում և մարմիններում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբում որպես փորձագետ: 2017-2020 և 2021 թվականներին «Իրավական նախաձեռնությունների կենտրոն» իրավապաշտպան հկ-ի կողմից Խմբում ներգրավվել է որպես անդամ: 2018-2021 թվականներին համակարգել է ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական հիմնարկներում և մարմիններում հասարակական վերահսկողություն իրականացնող հասարակական դիտորդների խմբի հանրային կապեի և հաղորդակցության աշխատանքները:
